Στη νέα Σελήνη το φεγγάρι είναι τελείως σκοτεινό. Δεν διακρίνεται τίποτα στον νυχτερινό ουρανό εκτός από τα αστέρια. Δεν μπορούμε χωρίς τεχνητό φως να δούμε τίποτα.
Όμως το σκοτάδι δεν είναι κάτι τρομακτικό. Συμβολίζει τη νύχτα, την ησυχία, την δοτικότητα. Συμβολίζει τη θηλυκή (Γιν) ενέργεια. Το φεγγάρι είναι ούτως ή άλλως σύμβολο της γυναίκας. Και σε όλο τον χάρτη την στιγμή της νέας Σελήνης, υπερτερεί ξεκάθαρα το θηλυκό στοιχείο.
Στη νέα Σελήνη το φεγγάρι είναι τελείως σκοτεινό. Και αυτό κάποιους τους τρομάζει. Όπως αρκετοί τρομάζουν με τη γυναικεία δύναμη. Όπως τρομάζουν με το άγνωστο γενικά.
Όταν έχει σκοτάδι γύρω μας αναγκαζόμαστε να κοιτάξουμε μέσα μας. Και εκεί βρίσκουμε σκιές για τις οποίες δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Βλέπουμε πως χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε ανασφάλειες και φόβους. Πως υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις που φαίνονται όντως τρομακτικά. Αλλά είναι δικά σου. Και αντιμετωπίζοντάς τα, ξεπερνάμε μπλοκαρίσματα και δυσκολίες. Αντιμετωπίζοντας τα σκοτάδια, αυξάνουμε το Φως.
Από την οπτική της Ελλάδας και της Κύπρου, ο ωροσκόπος της νέας Σελήνης βρίσκεται στην θηλυκή Παρθένο. Το σκοτάδι μπορεί να μας τρομάξει όταν μας δημιουργεί αμφιβολίες, όταν μας κάνει να αμφισβητούμε τις ικανότητές μας. Όταν μας ξυπνά ντροπή. Υπάρχουν αυτές οι ενέργειες τώρα.
Στη νέα Σελήνη το φεγγάρι είναι τελείως σκοτεινό. Αλλά μόνο έτσι κάτι γεννάται. Και η δημιουργία είναι αναπόσπαστο κομμάτι τόσο της νέας Σελήνης, όσο και της θηλυκής ενέργειας.
Είναι εντάξει να μας τρομάζει το σκοτάδι. Αλλά ακόμα κι έτσι, η ενέργεια εδώ της νέας Σελήνης φέρνει ελπίδα. Νιώθουμε πως περνάει από το χέρι μας. Πως είναι δύσκολο να προσπαθήσουμε, αλλά όχι μάταιο.
Υπάρχει επίσης η ενέργεια του παρελθόντος έντονη συνολικά στον χάρτη. Η ιστορία και η εμπειρία είναι κομβικές έννοιες αυτές τις μέρες.
“Αντιμετωπίζοντας τα σκοτάδια, αυξάνουμε το Φως”
O sabian συμβολισμός της μοίρας που συμβαίνει η νέα Σελήνη (12°- 13° Ιχθύων) έχει την ερμηνεία: “ένα αρχαίο σπαθί, χρησιμοποιημένο σε πολλές μάχες, εκτίθεται σε ένα μουσείο”
Εδώ έχουμε πάλι σκοτεινά θέματα. Το σπαθί και οι μάχες. Όμως πλέον το σπαθί δεν υπάρχει για να κόβει. Υπάρχει για να διδάσκει ιστορία ως έκθεμα. Το σπαθί γίνεται παράδοση και η παράδοση κρατά ζωντανή την σοφία όταν ο χρόνος περνά. Η παράδοση συνηθίζεται να χρησιμοποιείται για θέματα εθνικά κυρίως, αλλά παράδοση είναι και μια προσωπική συνήθεια που έχουμε αναπτύξει. Αντί να περνάει από γενιά σε γενιά καθορίζοντας έθιμα, περνά από μέρα σε μέρα καθορίζοντας την συμπεριφορά μου.
Όταν αντιμετωπίζουμε μια προσωπική κρίση, στρεφόμαστε στα γνώριμα, στην ασφάλεια. Στις συνήθειες. Και όντως μπορούν να μας βοηθήσουν. Αν για παράδειγμα έχω συνηθίσει να περπατάω κάθε μέρα μισή ώρα, ακόμα κι όταν δεν νιώθω καλά ψυχολογικά, θα περπατήσω και θα κάνω κάτι “φυσιολογικό”, παραδοσιακό για εμένα.
Θεωρώ χρήσιμο λοιπόν οι προσωπικές μας παραδόσεις να είναι τέτοιες που μας βοηθούν. Να μην είναι δηλαδή συνήθειες καταστροφικές, αλλά ενθαρρυντικές. Η νέα αυτή Σελήνη σηματοδοτεί ιδανικές μέρες να εξετάσουμε προσεκτικά τις δικές μας συνήθειες, πώς περνάμε τον χρόνο μας (ειδικά όταν βιώνουμε εσωτερική ανισορροπία) αλλά και να καθιερώσουμε μια νέα προσωπική παράδοση.
Υπάρχει και κάτι ακόμα:
Μέσα από την έκθεση στο μουσείο, αναγνωρίζεται η αξία του σπαθιού. Αναγνωρίζεται πως έχει παίξει σπουδαίο ρόλο στις μάχες. Πως είναι σημαντικό. Συχνά εμείς οι ίδιοι δυσκολευόμαστε να αναγνωρίσουμε την αξία που είχαν οι δικές μας νίκες. Προσπερνάμε όσα κατακτήσαμε και μένουμε στις ήττες. Το μονοπάτι που διαβήκαμε όμως ήταν αξιοθαύμαστο. Πόσο συχνά επιμείναμε, παλέψαμε και κερδίσαμε, κόντρα σε όσα έλεγαν ή στις πιθανότητες που είχαμε; Πάω στοίχημα πως αν κανείς το αναλογιστεί αυτό, θα δει πως υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις στην ζωή του. Τις οποίες το πιθανότερο να μην τις τιμούμε όπως τους αξίζει.
Όταν σκέφτομαι το παρελθόν, σκέφτομαι κυρίως τις ήττες ή τις νίκες; Σκέφτομαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει ή πόσο εύκολα κύλησαν αυτά που έπρεπε;
Στη νέα Σελήνη το φεγγάρι είναι τελείως σκοτεινό. Και αυτό μας τρομάζει. Όπως και η ενέργεια τώρα είναι πιο δύσκολη από ότι συνηθίζει. Η πλανητική συστάδα (stellium) στον Αιγόκερω που κρατάει ακόμα (Αφροδίτη – Άρης – Πλούτωνας – Vesta) φέρνει στην επιφάνεια καταστάσεις εκτός του δικού μας ελέγχου. Πιστεύω όμως πως το στοίχημα είναι να μείνουμε πιστοί στον Εαυτό μας. Να αξιοποιήσουμε την δημιουργία που ευνοεί η νέα Σελήνη μαζί με τον Δία από τους Ιχθύες. Την βελτίωση συνηθειών. Την αναγνώριση των θετικών στοιχείων του παρελθόντος. Και τελικά να φέρουμε μόνοι μας το Φως στις σκοτεινές νύχτες που τυχαίνουν.
Δες περισσότερα:
Stellium στον Αιγόκερω (βίντεο 40¨)
Δίας εξάγωνο Ουρανός
Αγάπη & Φως,
Φαίδρα
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση περιεχομένου χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση της δημιουργού.
